Σκυφτή,μόνη,σιγανή είναι.
σκυφτή γυναίκα στα ψηλά δέντρα
γρατζουνισμένη,μόνη της και σιγανή
κοιτώντας το όνειρο της δυστυχίας και το όνειρο της ευτυχίας
κρεμάει ένα σχοινί
τοποθετεί στα αριστερά την δυστυχία,στα δεξιά την ευτυχία
στην προσπάθεια να ισορροπήσει μπερδεύεται και πέφτει
σκυφτή γυναίκα κουρασμένη και λερωμένη
στα ψηλά τα δέντρα ξανά ανεβαίνει
στην έρημο,να καθαρίσει από τα άγρια
εκέι την βρίσκεις
αναμοχλεύει την ύπαρξη της
σκύβει
επαναληπτική που είναι θα κάνει την
κίνηση αυτήν πολλές φορές
για πολύ καιρό κρυμμένη στην έρημο,στον κόκκο
της άμμου θα ακούσει την σιωπηλή φωνή να της μιλά...
σκυφτή
μόνη
σιγανή
ακατανόητη είναι
οδύνη
σκυφτή γυναίκα στα ψηλά δέντρα
γρατζουνισμένη,μόνη της και σιγανή
κοιτώντας το όνειρο της δυστυχίας και το όνειρο της ευτυχίας
κρεμάει ένα σχοινί
τοποθετεί στα αριστερά την δυστυχία,στα δεξιά την ευτυχία
στην προσπάθεια να ισορροπήσει μπερδεύεται και πέφτει
σκυφτή γυναίκα κουρασμένη και λερωμένη
στα ψηλά τα δέντρα ξανά ανεβαίνει
στην έρημο,να καθαρίσει από τα άγρια
εκέι την βρίσκεις
αναμοχλεύει την ύπαρξη της
σκύβει
επαναληπτική που είναι θα κάνει την
κίνηση αυτήν πολλές φορές
για πολύ καιρό κρυμμένη στην έρημο,στον κόκκο
της άμμου θα ακούσει την σιωπηλή φωνή να της μιλά...
σκυφτή
μόνη
σιγανή
ακατανόητη είναι
οδύνη