Οι ετοιμασίες είχαν γίνει 3 μέρες πριν.3 μέρες μετά ....η ώρα που είχαν σιωπήσει τα πάντα.Τα φύλλα δεν κουνιόντουσαν ούτε οι ματιές μιλούσαν.Καπνός κυμάτιζε στην ατμόσφαιρα από τα θυμιατά που άναψαν στην μνήμη σου.Ήταν η ώρα της Άξιας χαράς σου μα για τους συντρόφους σου ήταν η ώρα της λύπης.Όταν όλοι είχαν πάει για ύπνο ένα νυχτοπούλι άρχισε να τραγουδά.Το πέρασμα από την καρδιά στα χείλη,από το σκοτάδι στο φως,από την ανάσα στην τελευταία εκπνοή..........και από εκεί στους χρόνους και στους ανέμους.Δεν χάθηκε ποτέ ,την σιωπή είχε σπάσει.

