|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||Το δέντρο||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
η ψυχή του από πάνω
πετώντας χαρτάκια με λύκους και φεγγάρια
ξεθυμαίνει.
Η γυναίκα
σκύβοντας να μαζέψει τα χαρτάκια-
μελαγχολεί τους ήλιους που δεν έβγαλαν
πότε από πάνω τους βροχή.
Τα λίγα δέντρα που χουν μείνει
υποκλίνονται στην παρουσία της και μόνο.
Η γυναίκα