Μάταια αν βρέχει
πιάνω τις σταγόνες της να
πάνε προς τα πάνω
εκείνη γελάει με χάρη που δεν έχω αισθανθεί
τότε είναι που θα γοητεύσει
χωμένη στο γκρι η ομορφιά της
συντροφική με όσους βοηθάνε την αγάπη να ευωδιάσει στους
βραχώδης ανέμους και στα ερωτηματικά των ψυχισμών.
Έχει την άδεια να καταστρέφει και να δημιουργεί,
από χρόνια την ακολουθώ σε όποια εμφάνιση κι αν κάνει,
συνειδητά πιστός.