Kρατώντας τις παλιές πολυκατοικίες και τους φοίνικες της
έραβε εναλλάξ στο φόρεμα της η Αθηνά
τις σβάστικες,
τους χτύπους και τα συντροφικά μας γέλια.
Καλύπτοντας όλο το ύφασμα
οι Καρυάτιδες μας οδηγούσαν πίσω
σε χαμένους θησαυρούς και άλλοτε κερδισμένους-
το Αιγαίο ήμαστε εμείς στο κέντρο του πελάγους-
αν θέλει υπομονή η εξωτική
Αθήνα δεν θα της δώσω άλλη.
Μέχρι και στο τσιμέντο θα ανακαλύπτω θάλασσα.