Ξεκινάει από ' κει που άρχισε
ορυμαγδός και σκόνη
ισόβια χρεωμένη στον ξημερωτή η θηλιά-
μόνος και ένοχος στο κράμα.
Δεν θα κλάψουν,δεν είναι,
δεν μπορούν να κλάψουν,
αδειασμένοι είναι από αίμα.
Κυκλώπιες θεάσεις
αγαπημένα παιδιά
βγείτε έξω στον δρόμο να χαρείτε
δεν είναι κανείς εδώ να φωνάξει φυλακή-
ο,τι είδατε και σας άρεσε έχει τώρα γκρεμιστεί-
έμοιαζε πως ήταν ξακουστή όμως σε δωμάτιο πληρωμένο χτισμένη.
Έλα,
βγες ξανά εχάθη το άρωμα τους-
στενεύουν την δομή-
πιέζουν την φαεινότερη ιδέα-
κρατήσου.
θά 'ρχονται και θα ξανάρχονται-
θα τους δεις μια μέρα χωρίς φως-
θα συνεχίσουν να γράφουν στον τοίχο-
ο τοίχος όμως τώρα θα μιλά
διαβάλλοντας τον ανύπαντρο λεξιλόγιο
Δεν θα ΄ργήσει.
Δεν θα κλάψουν,δεν είναι,
Κυκλώπιες θεάσεις
Έλα,
θά 'ρχονται και θα ξανάρχονται-