Στους παραλληλισμούς των σφαγείων
ελάχιστος κρέμομαι στην συγκλονιστικότητα σου
έχων γεμνά χέρια να μην μπορώ.
Μας βιώνει το αίσχος,
μη επιθυμητό να γίνει τέτοιο κρέας
να κολλάει στην σάρκα πνεύμα κακοποίησης.
Δεν υπάρχει μέτρο και ρυθμός
ο,τι περί φύσης έχει απαγορευτεί.
Προς το παρόν η θέα
τόσο όσο κοντινή-
αντικριστά τσιγκέλια-
δεν φτάνω να σε πιάσω από το παρόν
που γρήγορα κυλά πίσω και επανέρχεται μπροστά.
Σε λίγο καιρό μετά το φως
πάλι στα τσιγκέλια
με τόνο ευχαριστίας ξαναγεμίζει
έξω απ' εδώ και μέσα εδώ.
Με γεμνά χέρια θα επανέρχομαι.
με γεμνά και προς εσένα.
Προς το παρόν η θέα
Σε λίγο καιρό μετά το φως