μια ανάσα κραυγή
Δεν άντεχα ούτε πάλευα
είχα ξυπνήσει αργά στο βαθύ μου σκοτάδι
σαν όνειρο έβλεπα πως πέθαινα
κι όμως
ήμουν πεθαμένος και συνέχιζα να ζω
δεν είχε κανένας ίχνος Θανάτου
σ' αυτόν τον χώρο που βρισκόμουν
στο ορκίζομαι πως δεν είχε.
Θέλω να το πιστέψεις Μαρία
ξέρω πως μπορείς να το πιστέψεις
σε εκλιπαρώ να το πιστέψεις Μαρία.
Εκεί.....
στα ανοιχτά ουρανού θάλασσας εαυτού
εκεί που δεν υπάρχουν διαχωρισμοί
εκεί που βρίσκουν το έδαφος τους,
μαύρα με λευκά
.....εκεί...
Δεν άντεχα ούτε πάλευα
Εκεί.....