Κι αν δεν έρθει το τέλος έτσι όπως το είχαμε φανταστεί, θα το αρπάξουμε θα το κάνουμε δώρο χάρισμα πραγματικότητας -έτσι για την κ@υλ@ θα το φωνάξουμε χωρίς να λυγίσουμε-εραστές ξημέρωμα ονειρικής πραγματικότητας-εκεί που η αγάπη ευωδιάζει στο τελείωμα της κάθε σκηνής φέρνοντας την ανατροπή των σεναρίων θα χωρίσουμε απ'τα πρέπει και το στεφάνωμα της φυλακής-θα είμαστε μαζί στο πιο σημαντικό μας σημείο-εκεί που αρχίζουν όλα δεν γίνεται να σβήνουν.
Τετάρτη 2 Απριλίου Νύχτα στα προσωρινά σπίτια των ανθρώπων 21:12 στην προσωρινή ζωή των ανθρώπων ηλεκτρονικό φως στο σπίτι ανοιχτό κουρασμένα ή όχι πόδια μαύρο και άσπρο μαζί το φως αναπαύει με τον δικό του τρόπο 0 το όνειρο της κυψέλης της μηδείας της Πατησίων της λελας Καραγιάννη λέιζερ φωτός εκτινάξεις θα σε αγαπήσω εγώ κάποτε αντίο και καληνύχτα Τετάρτη Τετάρτη 9 Απρίλιος 01:23 βράδυ άδειες βαλίτσες στο δωμάτιο σου στο δωμάτιο τους Το ηλεκτρονικό φως ένα μικρό πορτατιφ ανοιχτό του μιλάς κάτι ζεσταίνει και μετά φεύγει τρεμοπαίζει και μια λάμπα στο συνηθισμένο πραγματικό μέχρι να φύγουν ένα δάκρυ χαρούμενο μια συγκίνηση σαν κάτι να σε ρουφάει προς τα πάνω ανοίγει το παράθυρο κουρασμένα μια τελευταία φορά ότι ένιωσες από μακριά κατι επεσε κατω...