Άνοιξη του Vivaldi έλα!
Τώρα που οι μέρες είναι χειμώνας σε σκιά.
Τώρα να ' ρθεις.
Κάθε εποχή του χρόνου είναι χειμώνας.
Κι απ'τα καλοκαίρια πιο γλυκός.όχι στο στόμα.
Κανείς δεν τολμά την γλώσσα του να βάλει.
Το ίδιο κάνω και γω Μπερανζέ.
Πικρίζει στο ασήμαντο μου στόμα.Οι δράκοι με τα φίδια στο στόμα μου εγκατεστημένοι το κάνουν εμετό. δεν με αφήνουν να επεκταθώ.
Η γιορτινή ατμόσφαιρα έπεσε σε /
ελάχιστο χρόνο πάνω στο λουλούδι μου και
διαλύθηκε αμέσως.Να κοίταξε το.
Μαράζι το ' κανε. _-
Ανοίξου λουλούδι μου κι αν δεν μπορείς στην δημιουργικότητα- ||
καθάρισε τις λίμνες .
ξανά-κάνε υπομονή-
τραγούδησε τον θλιμμένο σου σκοπό με
τον πιο γλυκό και δύσκολο τρόπο.
Ίσως αυτός ο τρόπος να ' ναι ο
μόνος εφικτός για την ώρα. _|
Άνοιξη εσύ του Vivaldi έλα στο λουλούδι αυτό //
πάρε το απ'το χέρι και στους ανθοφόρους οφθαλμούς δείξε του τον δρόμο.Δεν γνώρισε τίποτα και κανέναν.Έτσι φαντάζεται. .¨--
Κι όταν εσύ θα έρθεις εγώ τότε
δεν θα λυγίσω ούτε θα γείρω.
Θα στέκομαι-ίσια πλάτη.
Την απλότητα της ευτυχίας και την
ομορφιά του θα μπορέσω να θαυμάσω.
Δεν θα χρειάζεται να το κόβω ούτε εκείνο θα με γδέρνει.
Έλα τώρα!!Κι αν έχεις λόγο που δεν έρχεσαι
κάτσε ακίνητη και σιωπηλή σε όλη την ευγένεια σου-
χάρισε μου την απόσταση για πάντα.
Η γιορτινή ατμόσφαιρα έπεσε σε /
Ανοίξου λουλούδι μου κι αν δεν μπορείς στην δημιουργικότητα- ||
Άνοιξη εσύ του Vivaldi έλα στο λουλούδι αυτό //
Κι όταν εσύ θα έρθεις εγώ τότε
Έλα τώρα!!Κι αν έχεις λόγο που δεν έρχεσαι