


Έρχονται αυθόρμητα και σε κοιτάνε.
μ.μ.
μ.Εκεί που στάθηκαν , σ ' ένα σημείο ,τα πόδια μου στα δικά σου,ήχοι θραυσμάτων ,ο παράδεισος και πίσω
μ.Αχ βρε Μαρία. κολλημένη η ύπαρξη μου σ΄ αυτό.
μ.
μ.ένα ωραίο αίσθημα.
μ.συνεχίζει
μ.μένουν άλλες δύο τελείες.
μ. σκέφτομαι και μετά το τέλος.σε σκέφτομαι και μετά το τέλος.ωραίο αίσθημα.Δείχνει μια πίστη σε κάτι Μαρία
..
Ποίηση .εικόνα΄
στα ξύλα.
σε σένα μαρία.
![]() |
![]() ![]() |
Ό,τι δεν μπορεί να καεί το ονομάζω Μαρία.Κάθομαι έξω .στην οθόνη της ζωής μου .ένα δροσερό αεράκι με πλησιάζει . .καίω από αυτό. |
![]() ![]() |
Αχ βρε Μαρία. κολλημένη η ύπαρξη μου σ΄ αυτό. σ΄ αυτό το γενέθλιο κρεβάτι. |
![]() ![]() |
όταν δεν μπορεί να καεί,στην οθόνη της ζωής μου σ ' ένα σημείο |
![]() |
δείχνει μια πίστη σε κάτι Μαρία.
μ. Μαρία.
μ.γλυκιά μου Μαρία
Ήταν η ώρα που με γέννησες Μαρία.αυτή η παράξενη ώρα μαρία.μόνο αυτή>>/ Plankton |