σειρά:τα μπούτο μου.ψαϊκού και {F]ωτογραφία.alexis valdez
δεν έχω καν ξυπνήσει. σηκώνω το παντελόνι .σκισίματα και τρύπες δεν έχει.απ΄τις τσέπες ξεχύνονται πράγματα δικά σου . καρφίτσα , πετράδι κι ένα μαντήλι .το πιάνω στο χέρι μου στην προσπάθεια που κάνω για μια κίνηση παρασέρνοντας όλο το σώμα μαζί.
λάμψεις από:
ένα νησί της Καραϊβικής που δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα.
μια ακτίνα διασχίζοντας τους ανθρώπους ανατινάζεται .
αναδύονται αρχαία αγάλματα και ένα δάσος στραμμένο όλο στο ηλιοβασίλεμα .
το καλλιμάρμαρο στάδιο είσοδος ελευθερίας για τα πουλιά.
Eβαλα το παντελόνι .τα κατάφερα. κινούμαι αφήνοντας ένα αεροδρόμιο πίσω και το μαντήλι να πέσει κάτω.είμαι χαρούμενος δεν με νοιάζει.
ξύνω το μολύβι της υπάρχουσας κατάστασης ξανά. ψάχνοντας κατά νου ένα λουλούδι στην επιφάνεια σου δείχνω ποιος είμαι και πονάει.
μουσική εξωτερικού χώρου απ ΄τον cosmos . κάθομαι σταυροπόδι τεντώνοντας απλά το δεξί μου πόδι στην αλήθεια της σόμπας.
εικόνα απ΄το μπαλκόνι σου μαζί με ένα μεγάλο πλάνο απ΄την ταράτσα της πόλης μου σε μπλε σέπια χρωματισμό λες και βρισκόμαστε στο buenos aires αρχές της δεκαετίας του 70 πριν καν γεννηθώ έχοντας ξενυχτήσει στο πάρκο με το σώμα σου μεταμορφώνοντας το πρώτο μας tango σε butoh επιστρέφοντας πίσω απολαμβάνοντας μάτε.
ta μπούτο μου:
>> butoh.xoρός
>> butoh.παλεύοντας μαζί.
>> butoh.μουσική
>> butoh.tango