στον βραδινό απόπλου
η βάρκα σε ότι σε έχασα
κι ότι με λύπη
αρχίζει να βάζει νερά....
κάποιος
την ίδια στιγμή
με σώζει...
στου χρόνου το σήμερα
η γεύση
το γεύομαι
σαν του πόνου
σταυρουδάκι
το πιο ελαφρύ αγκάθι
όχι πάντα τόσο
όμως
αφού την ίδια στιγμή
κάποιος
με σώζει...
+
το πρώτο αναστάσιμο ποίημα