χωρίς να ρωτάς
εσύ μου δίνεις το στυλό
μου λες γράψε...
ωραία χρώματα
συνδυασμός
με μια αγκαλιά αέρινη
που μου έκανες
χωρίς να καταλάβω
το άφησα
να το νιώσω
την ώρα που ο ήλιος
πέφτει πάνω
στις περικοκλάδες
στα χρώματα
στα λουλούδια
στα περβάζια των σπιτιών
υψώνοντας τα όλα
ο άνθρωπος
συντροφιά θεού
συλλογιζόμενος
τι μεταφυσική δροσιά
πλημμύρισε
τα κορμιά μας...
α ε η λ ξ ς
Αναστάσιος....