μένει μια στάλα δροσιάς

η αγάπη για την φωτογραφία

μια ποιητική εικόνα

Σάββατο μεσάνυχτα καλοκαίρι

Ατενίζω τον αθηναϊκό καλοκαιρινό νυχτερινό ουρανό απ ΄της ψυχής μου τα βάθη. η ζωή είναι μάλλον όχι όπως την έχω καταλάβει ως τώρα .νιώθω συγκίνηση .μου είναι παράξενο. αλλάζει ανάλογα την ηλικία φαντάζομαι. Βρίσκομαι κάπου όσο το δυνατόν. Δεν μπορώ να απογειωθώ τέτοια ώρα προ ολίγου έφαγα μια ιταλική πίτσα με αφράτη ζύμη ,γευστική θα έλεγα μου θυμίζει το πιο ωραίο σου σώμα η πίτσα είναι η καλύτερη του κόσμου μαζί με σένα ,είμαι χορτάτος τώρα αλλά νιώθω λίγο βαρύς παράλληλα όχι και τόσο,συγχρόνως, σε μια ποιητική πραγματικότητα όπως σαν να βαθαίνω σε μια θάλασσα που έφτιαξες εσύ για μένα ,εκεί αν βρίσκεσαι στον βυθό της δεν πνίγεσαι.....όμως μιλούσα για μια πίτσα που έφαγα και με βάρυνε ελάχιστα.αυτό είναι όλο .τώρα που γράφω αυτές τις λέξεις έρχονται γιασεμιά αρώματα από ένα λουλούδι και μου παίρνουν το υπόλοιπο βάρος.με αναπαύουν ,ο ιδρώτας της ημέρας υποχωρεί. μένει μια στάλα δροσιάς που είναι ότι πιο πολύτιμο αυτήν την στιγμή_

ταπεινά δικός σού

α.

https://www.youtube.com/watch?v=bBm1w8J63mg

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΟΥΘ! ΣΤΗΝ ΛΑΜΔΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ

Γιουθ! στην λάμδα το όνειρο της κυψέλης την αγάπη η χαζοχαρουμενη πεζός και ποίησης ψηλά ανεβαίνει ένα ακούμπηγμα γήινο ο ένας των άλλων στον άγνωστο δίπλα εαυτό ανατιναζονται προς το συν κόσμοι α1 μουσική https://youtu.be/azNlYul2IoY?si=ehjS9cA6lr9-ySRh

ΛΑΜΠΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ

Τετάρτη 2 Απριλίου Νύχτα στα προσωρινά σπίτια των ανθρώπων 21:12 στην προσωρινή ζωή των ανθρώπων ηλεκτρονικό φως στο σπίτι ανοιχτό κουρασμένα ή όχι πόδια μαύρο και άσπρο μαζί το φως αναπαύει με τον δικό του τρόπο 0 το όνειρο της κυψέλης της μηδείας της Πατησίων της λελας Καραγιάννη λέιζερ φωτός εκτινάξεις θα σε αγαπήσω εγώ κάποτε αντίο και καληνύχτα Τετάρτη Τετάρτη 9 Απρίλιος 01:23 βράδυ άδειες βαλίτσες στο δωμάτιο σου στο δωμάτιο τους Το ηλεκτρονικό φως ένα μικρό πορτατιφ ανοιχτό του μιλάς κάτι ζεσταίνει και μετά φεύγει τρεμοπαίζει και μια λάμπα στο συνηθισμένο πραγματικό μέχρι να φύγουν ένα δάκρυ χαρούμενο μια συγκίνηση σαν κάτι να σε ρουφάει προς τα πάνω ανοίγει το παράθυρο κουρασμένα μια τελευταία φορά ότι ένιωσες από μακριά κατι επεσε κατω...

Α1 ΧΡΟΝΙΚΑ

Τετάρτη 2 Απριλίου Νύχτα 21:12 άνοιξη ηλεκτρονικό φως στο σπίτι ανοιχτό κουρασμένα ή όχι πόδια το φως αναπαύει 1α

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΘΑΝΑΤΑΣ

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΘΑΝΑΤΑΣ γύρω μας Ο θάνατος μαθαίνουμε ότι κάποιος πέθανε από εδώ και πηγε κάπου αλλού δεν θα τον ξαναδούμε επί γης δεν θα μας μιλήσει ξανά έγινε ο αόρατος εμείς τι θα κάνουμε με αυτόν τον θάνατο τον θανατά? πότε θα φύγουμε εμείς? σε ποιο σημείο βρίσκεται εδώ η ζωή? Α1

ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑΚΙ ΜΑΣ ΤΟ ΩΡΑΙΟ

Απόγευμα το απογευματάκι μας το ανοιξιάτικο θέλουμε την απλότητα εδώ στο σπιτάκι μας μια κρυμμένη ευτυχία με το αεράκι να μπαίνει μέσα μην βιαστείς αέρα φέρνοντας τα μικρά φύλλα μέσα με τον ήλιο τις φωτεινότητες που βγάζει ο ήλιος σηκώνεται ψηλά τέτοια ώρα στο μπαλκονάκι με το ζεστό μας καφεδάκι με το δροσερό μας νεράκι η ώρα ειναι 17:56 μην βιάζεσαι απόγευμα είναι στην ζωή σε ευχαριστούμε το καλό μας απόγευμα είναι με τον ωραίο μπλε ουρανό σε μια ευγνωμοσύνη του Al_ φωτ. και λέξ._

ΤΡΙΤΗ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Με αγάπη συγκατάβαση στην ανακούφιση των άλλων ξεκινά τούτη η μέρα με καλλιτεχνικές φωτογραφίες εύχομαι ο κόσμος να είναι ambient να κάθεται ήσυχος φρόνιμος ήρεμος να είναι εύχομαι να δει γ με αγάπη χαρά εν πνεύματι και την δύναμη πατρός και την Μαρία Παναγία την ωραία διαβάζουμε της Παναγίας οι χαιρετισμοί ένα μικρό βιβλιαράκι στην παράξενη πλατεία Αμερικής μέχρι να έρθει το τρόλεϊ 14 για να μην σκοτώνουμε τον χρόνο επί γης ας είμαστε καλά τούτη την μέρα ας νιώσουμε κάτι α είμαστε συλλογικότητα https://youtu.be/2zxo0RpAPy4?si=x7GiGouvq80mh5_ Y

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙ

○αγ -_ Παρασκευή μεσημέρι σπίτι 12:26 Προσφέροντας ένα κενό ο ήλιος αναβοσβήνει στο σαλόνι μια διάθεση 12:31 12:45 Ο άνθρωπος στο σαλόνι κοιτάει έξω απ το παράθυρο στέκεται ακούνητος ρωτάει κάτι τον εσωτερικό του αέρα χωρίς να περιμένει απάντηση_ οι απαντήσεις κρυμμένες πίσω απ,τον ουρανό _εμπιστοσύνη σε μένα θα σου έλεγε ο Χριστός και υπομονή στο άπειρο ο Άγιος Νεκτάριος 13:09 δίπλα στον καθισμένο άνθρωπο στο τώρα ένας αναπτήρας big μπλε χρώμα ο άνθρωπος κοιτάει τον αναπτήρα ο αναπτήρας σε ένα πανέμορφο βαθύ μπλε χρωματισμό το στόμιο του αναπτήρα σε κόκκινο χαμογελαστό χρώμα βαθύ μπλε χρώμα κοντινά στο μικρό κόκκινο ένας ευχάριστος συνδυασμός 13:37 ένας ιονιστής ήλιος στο σαλόνι και μια γουλιά από καφέ 13:38 όταν μεγαλώνει ο άνθρωπος ακούει τα ίδια τραγούδια νιώθει πως τον ανεβάζουν ψηλά ή σαν να θέλει να κατεβάσει κάτω όσο γίνεται τον ουρανό μέχρι να σταθεί στα...