Π παρασκευη
σήμερα,
,Όλοι το ίδιο νιώθουν,
,τεντώνω,
,σε μικρά μεγέθη,
,τα πόδια για να,
,προχωρήσω το σώμα,
,στις 9:37 πρωινές ώρες,
{Κωνσταντινουπολη-Αθήνα
στην μαγεία της ώρας
3 η ώρα την νύχτα
μιάμιση ώρα απόσταση }
{δωμάτια προσευχής υπάρχουν στο αεροδρόμιο Κ.}
,τους ήχους,
,βγάζουν τα περιστέρια,
,από τον λαιμό τους,
,στον φωταγωγο,
,από την μεριά της κουζίνας,
,τα διαμερίσματα πόσα μας προκαλούν,
,ένα ποτήρι νερό,
,ψυγείου κρύο,
,μια κατάθεση στο τραπέζι,
,κοιτάω κάποιος πέταξε τα νερά,
,τώρα άκουσα τον ήχο,
,το μυαλό ταξιδεύει,
,απ τον αθηναϊκό ακάλυπτο,
,αεροδρόμιο κωνσταντινουπολης,
,οι καθαρίστριες φοράνε,
,μαντήλι στο κεφάλι,
,οι αεροσυνοδοί,
,εδάφους αέρος,
,στην γη στον ουρανό δεν φοράνε,
,το πιο μαγευτικό,
,την ώρα της ανατολής,
,φως,
,το έχω δει εκεί,
,
,στην Αθήνα,
,με ακολούθησε το φως ,
,στην λεωφόρο Κηφισίας,
,το απόγευμα,
,άνθρωποι περπατάνε,
,παραστατικά,με βαλίτσες χωρίς ρόδες,
,τους έχω δει,
,καθώς πηγαίνω,
,διασχίζω μια πόρτα που ανοίγει αυτόματα,
,νιώθοντας ευγνωμοσύνη,
,μέχρι να φτάσω,
,